Işık

 

 

 

Doğru adamların yazdıkları kitapları okumaya başlayınca, bizi kuşatan, arzularımızı yani kaplarımızı arındıran ışık sayesinde onlarla temas ederiz.

 

Lech lecha

  1. İbrahim mısır’a geldi
  2. “Ve vaki oldu ki, Abram Mısıra girdiği zaman, mısırlılar kadının çok güzel olduğunu gördüler” (Tekvin 12/14). Rabbi Yehuda dedi: onu Mısır’a kapalı bir arabada getirdi. Araba açıldığında güneşin ışığına benzer bir ışık vardı. Yani, “iki büyük ışık” sırrına göre sara’nın ışığı, ki bu ayın sırrıdır, güneşin ışığı kadar güçlüyü.

 

İnsanı dolduran yaratıcının ışığı,yaratıcıyla bağlantının ışığı, bütünlük/birleşme duygusu veren ışık (hassadim) “inanç ışığı” ya da kısaca inanç/iman olarak adlandıırlır.

İnanç, yaratıcının ışığı yaratıcıya bağlı olma duygusu yaratır. Yaratıcıyı anlama anlayışı verir bize, onunla bütünsel bir iletişim. Aynı zamanda mutlak güven, ölümsüzlük, ululuk ve kuvvet duygusu. Geçici varlığımız ve acılarımızdan kurtulmamızın yolu inanç/imandır, ki bu yolla yaratıcıyı algılarız.

 

Ruhsal olan bölümlere ayrılamaz, bütünü ancak bölüm bölüm anlayabiliriz ta ki tümünü anlayabilelim.

Ruhsal gayretimizin başarısı, arzuyla yanıp tutuşmamızın saflığına bağlıdır. Ruhsal ışık kalbimizin egoizmden arınmış bölümlerine akar.

 

İşimizi bitirip, kendimize tüm arzularımızı açık ettiğimizde, yukarıdan o kadar büyük bir ışık alırız ki, bizi bu dünyanın kabuğundan sonsuza kadar çıkarır ve sonsuza kadar ruhsal dünyada yaşamamızı sağlar. Ancak etrafımızdakiler bunu bilmez bile.